วัดพลับพลาชัย เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลคลองกระแชง อำเภอเมืองเพชรบุรี จังหวัดเพชรบุรี ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 11 ไร่ 29 ตารางวา มีธรณีสงฆ์ จำนวน 4 แปลง เนื้อที่ 40 ไร่ 72 ตารางวา ทิศตะวันออกจดแม่น้ำเพชรบุรีวัดพลับพลาชัยตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2290 สร้างโดยบรรดาขุนนางพ่อค้าคหบดีและประชาชนรวมทุนกันสร้างขึ้น แต่เดิมที่ตั้งวัดเป็นที่ประชุมกองทัพเป็นที่ฝึกอาวุธเหล่าทหารทั้งปวงจึงเป็นที่หลวงได้เคยมีพลับพลา ที่ประทับของพระมหากษัตริย์ เมื่อได้สร้างวัดจึงชื่อว่า "วัดพลับพลาชัย" วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2465[1] วัดเคยเกิดเพลิงไหม้ครั้งใหญ่ เมื่อ พ.ศ. 2458 จนไม่เหลือถาวรวัตถุหลงเหลืออยู่ นอกจากวิหารเพียงหลังเดียวอาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ อุโบสถกว้าง 12 เมตร ยาว 38 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2467 เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กทรงไทย มีช่อฟ้าใบระกา 3 ชั้น ศาลาการเปรียญกว้าง 10 เมตร ยาว 23 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2466 เป็นอาคารไม้ทรงไทย 2 ชั้น หอสวดมนต์ กว้าง 11 เมตร ยาว 36 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2532 เป็นอาคารไม้ กุฏิสงฆ์ จำนวน 4 หลัง เป็นอาคารไม้ 2 หลัง ครึ่งตึกครึ่งไม้ 2 หลัง วิหารกว้าง 9.40 เมตร ยาว 27.40 เมตร เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ด้านในวิหารเป็นพิพิธภัณฑ์หนังใหญ่ที่มีหนังใหญ่อายุกว่าร้อยปี และมีพระพุทธรูปและรูปจำลองของหลวงพ่อฤทธิ์ หลวงพ่อกร อดีตเจ้าอาวาสของวัด ศาลาบำเพ็ญกุศล จำนวน 2 หลัง สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก[2] บริเวณวัดพลับพลาชัยยังมีลานสุนทรภู่ เหตุเพราะสนุทรภู่ได้กล่าวไว้ในนิราศเมืองเพชร[3]